วันจันทร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ความรัก

"วันนี้...เราอาจจะรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง...จนเราคิดว่าเราขาดไม่ได้...แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่่ยนแปลงไป
สักวัน...เราจะรู้ว่า สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้ เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตชีวา ไม่ใช่...ทั้งหมดของชีวิตเรา
วันหนึ่ง...หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ ที่เราคิดว่าเราพึงใจ...ปราถนา...ต้องการ...ขาดไม่ได้
เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก... เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไป...จะสอนเราได้เองว่า...
ความผูกพันกับสิ่งใดๆในช่วงเวลาหนึ่ง จะเป็นความสุขเวลานั้น อย่าไปยึดติด...อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง
คิดเสียว่า...เราโชคดี...ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก ความรักผูกพันก็เหมือนกับความรักหรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก
หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็จะมีรู้สึกว่า...ผูกพันมาก แต่ความผูกพันที่ว่า... ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเอง...ไว้กับสิ่งนั้นๆ
เพราะคนเราทุกคนย่อมผูกพันกับหลายๆสิ่ง เปรียบเทียบเสมือน...เรามีน้ำอยู่แก้วหนึ่งใบ
ในยามเช้า...เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม พออากาศร้อนหน่อย เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ บางครั้งเราอาจไม่สบาย เราอาจต้องการน้ำอุ่น
ใจเราก็เหมือนแก้วน้ำ...ต้องเติมสิ่งต่างๆในเวลาที่แตกต่างกัน ตามความเหมาะสม...
หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ แล้วเติมน้ำร้อนลงในทันที ในแก้วใบเดียวกัน เราก็อาจจะพบว่า...แก้วใบนั้นก็จะร้าว
แล้วก็เริ่มแตก... ซึ่งก็เหมือนใจเรา ความผูกพันธ์ต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใด ในช่วงเวลาหนึ่ง... ไม่ผิด ถ้าเราค่อยๆปรับใจ ปรับตัวของเราเอง

***โอกาสได้ผูกพัน...ซึ่งก็เหมือนเรามีโอกาส...ได้รักนั้นเอง***

ไม่มีความคิดเห็น: